ΝΕΟΛΑΙΑ ΕΔΕΚ

Ένα βήμα εμπρός….δύο πίσω. Αυτή είναι η κυπριακή κοινωνία και έτσι θα συνεχίσει να είναι όσο θα ανέχεται την επιβολή του εκκλησιαστικού μεσαίωνα εντός των κοινωνικών δομών της. Η αιτία δεν είναι η αναβολή της θεατρικής παράστασης Cock στον δήμο Σωτήρας απλά είναι η αφορμή για να ξεχειλίσει ένα καζάνι οργής και μίσους  που φαίνεται ότι έβραζε από καιρό.

Η θέση του Αρχιεπισκόπου απέναντι στην ομοφυλοφιλία είναι σε όλους γνωστή. Ποιος μπορεί να παραβλέψει τις απόψεις του περί αναπηρίας και ανίατων ασθενειών. Ρητορική μίσους διδάχθηκε, ρητορική μίσους θα διαδώσει. Η ενασχόληση του επίσης με τα πολιτικά  δρώμενα του τόπου είναι δεδομένη, καθώς δεν είναι λίγες οι φορές που τοποθετήθηκε ως πολιτικός αρχηγός ξεχνώντας ότι το αξίωμα που κατέχει είναι αποκλειστικά θρησκευτικού χαρακτήρα. Όλοι ανεξαιρέτως έχουμε το αναφαίρετο δικαίωμα της έκφρασης, διαφορετική βαρύτητα αποκτά όμως η πολιτική τοποθέτηση από την επιβολή πολιτικής θέσεως. Ειδικά όταν αυτή φέρει στο προσκήνιο τον σκοταδισμό του παρελθόντος.

Η τοπική εκκλησία και το Δημοτικό Συμβούλιο Σωτήρας αποφάσισαν ομόφωνα την μη διεξαγωγή της θεατρικής παράστασης Cock διότι όπως και οι ίδιοι ανέφεραν στην ανακοίνωση τους θα προκαλούσε έντονες αντιδράσεις στον τοπική κοινωνία της Σωτήρας. Πως μια παράσταση που υμνεί την αγάπη και τον έρωτα μπορεί να προκαλέσει αντιδράσεις? Προς τέρψιν όλων μπορούμε να απαγορεύσουμε την ελευθερία του λόγου και της έκφρασης ή ακόμα καλύτερα να καταργήσουμε τις νομοθεσίες περί ελεύθερης έκφρασης και ιδιαίτερα αυτών του σεξουαλικού προσανατολισμού και να γυρίσουμε σε περιόδους Μεσαίωνα. Και μαζί με αυτόν να εγκρίνουμε την επαναφορά των συχωροχαρτιών, το μαστίγωμα ανθρώπων που έχουν διαφορετική άποψη την κατάργηση της ανεξιθρησκίας και οτιδήποτε παραπέμπει σε εκείνη την εποχή.

Και μέσα σε αυτό το όμορφο κλίμα της επιστροφής στις ρίζες μας, ήρθε και τοποθέτηση του κυβερνώντος κόμματος για να μας υπενθυμίσει πως σε περιόδους εκλογών σημασία έχει η ψήφος και όχι ο άνθρωπος. Θα ήταν ποτέ δυνατόν να εναντιωθεί ο ΔΗΣΥ σε επαρχίες που τα ποσοστά του αγγίζουν κόκκινο, σε περιοχές που αποτελούν την κύρια πηγή ψήφων του; Η μήπως ο ΔΗΣΥ θα έβαζε επιτέλους φραγμό στις πολιτικές βλέψεις της Αρχιεπισκοπής; Μέχρι τον Φεβρουάριο προέχει η ψήφος. Εσύ άνθρωπε είσαι σε δεύτερη μοίρα. Ακόμα και αν σου στερούν βασικές ελευθερίες ακόμα και αν παίζουν με την υπομονή, τον πόνο και την αξιοπρέπεια σου.

Μία συγγνώμη είναι πολύ φτωχή για να απαλύνει τον σημερινό τραγέλαφο. Η κυβέρνηση για ακόμα μια φορά στάθηκε ανάξια να κάνει το αυτονόητο, να υποστηρίξει την ελευθερία του λόγου και της έκφρασης.

Γραφείο Τύπου

Νεολαίας ΕΔΕΚ

7-12-2017

O εθελοντισμός ως έννοια συνδέεται με την αλληλεγγύη και την ανιδιοτελή προσφορά υπηρεσιών στη κοινωνία ή σε ένα σύνολο. Μπορεί να εκφραστεί με πολλούς τρόπους, ο καθένας από αυτούς με τη δική του φυσιογνωμία και μέθοδο δράσης. Κοινό χαρακτηριστικό όμως όλων είναι η συνδρομή τους στην προάσπιση των θεμελιωδών δικαιωμάτων.

Στη σύγχρονη εποχή ο εθελοντισμός έχει καθιερωθεί ως ο θεσμός εκείνος, που συμβάλει στην αντιμετώπιση των κοινωνικών, οικονομικών και περιβαλλοντικών προβλημάτων και καλείται να αναπληρώσει τα κενά που δημιουργεί η αδυναμία του κράτους και οι μηχανισμοί της αγοράς.  Δεν είναι απλά ένας όρος, είναι στάση ζωής και δρα εποικοδομητικά στο κοινωνικό στερέωμα καθώς αφορά όλους ανεξάρτητα από κοινωνικές και οικονομικές διακρίσεις, προάγει την ενεργή συμμετοχή των πολιτών στην προάσπιση των θεμελιωδών τους δικαιωμάτων και ενδυναμώνει την κοινωνική αλληλεγγύη και συνοχή.

Με την ευκαιρία της Διεθνής Ημέρα Εθελοντισμού  θα αναφερθώ στην εθελοντική κίνηση  στην οποία είμαι μέλος τα τελευταία 20 χρόνια , το Σώμα Προσκόπων Κύπρου, και πώς μέσα από τη δική μου οπτική γωνία συνεισφέρει αυτή η κίνηση στη πατρίδα μας.

Ο προσκοπισμός είναι μια εθελοντική, μη πολιτική παιδαγωγική κίνηση, για νέους ανθρώπους, ανοικτή σε όλους, χωρίς διάκριση καταγωγής, φυλής ή πίστης, με σκοπό να συμβάλλει στην ανάπτυξη των νέων σωματικά, διανοητικά, κοινωνικά και πνευματικά μέσω της αλληλεκπαίδευσης με έμφαση στην υπαίθρια ζωή.

Η κίνηση δημιουργήθηκε το 1907από τον Λόρδο Μπέηντεν Πάουελ και αυτή την στιγμή περιλαμβάνει 31 εκατομμύρια μέλη σε 217 χώρες και περιοχές. Στη Κύπρο ο Προσκοπισμός ξεκίνησε το 1913 από τον   δικηγόρο και πολιτευτή  Ν.Κλ. Λανίτη και Δρα Πάμπο Νικολαΐδη.

Οι συμμετέχοντες στον Προσκοπισμό προσέρχονται εθελοντικά τόσο τα παιδιά όσο και οι ενήλικες, αποδεχόμενοι τις αρχές του Προσκοπισμού. Οι ενήλικες είναι συνήθως παλιοί Πρόσκοποι και δεν αμείβονται.

Σκοπός της Προσκοπικής Κίνησης είναι να συμβάλλει στην ανάπτυξη των νέων ώστε να αξιοποιήσουν πλήρως τις σωματικές, διανοητικές, κοινωνικές και πνευματικές τους ικανότητες, να παραδώσει δηλαδή στην κοινωνία άξιους, χρήσιμους, ηθικούς και υπεύθυνους πολίτες.  Αποστολή του είναι να συνεισφέρει στην εκπαίδευση των νέων, μέσω ενός συστήματος αξιών βασισμένου στην Προσκοπική Υπόσχεση και Νόμο, να βοηθήσει στην οικοδόμηση ενός καλύτερου κόσμου, όπου οι άνθρωποι ολοκληρώνονται σαν άτομα και διαδραματίζουν έναν εποικοδομητικό ρόλο στην κοινωνία.

Ο Προσκοπισμός βασίζεται σε τρεις Θεμελιώδεις αρχές, που αντιπροσωπεύουν τους  νόμους και τις αρχές του. Αυτά αναφέρονται ως : “Καθήκον προς τον Θεό”, “Καθήκον προς τους άλλους” και “Καθήκον προς τον εαυτό μας.”

Η Προσκοπική Μέθοδος Διαπαιδαγώγησης είναι ο τρόπος τον οποίο χρησιμοποιεί ο Προσκοπισμός για να επιτύχει τους εκπαιδευτικούς του σκοπούς. Η Μέθοδος αυτή βασίζεται στην αυτοεκπαίδευση , την προοδευτικότητα, την αυτενέργεια.

Τα βασικά συστατικά της είναι εφτά αλληλένδετα στοιχεία τα οποία συνθέτουν την Προσκοπική Μέθοδο Διαπαιδαγώγησης:

1. Ο Νόμος και η Υπόσχεση, που εισάγουν ένα πλαίσιο ηθικών αρχών.
2. Η μάθηση μέσα από την πράξη
3. Η δράση σε μικρές ομάδες
4. Το συμβολικό πλαίσιο, που δημιουργεί το ιδιότυπο Προσκοπικό περιβάλλον και αναπτύσσει το Προσκοπικό πνεύμα
5. Το προοδευτικό σύστημα ατομικής προόδου
6. Η φύση και η ζωή στη φύση
7. Η υποστήριξη των ενηλίκων και το προσωπικό παράδειγμα.

Οι Πρόσκοποι είναι παρόντες σε κάθε κάλεσμα της κοινωνίας και της πολιτείας είτε αυτό αφορά παροχή βοήθειας σε διάφορες καταστροφές, είτε σε διάφορες φιλανθρωπικές δραστηριότητες και πολλά άλλα.

Για παράδειγμα στον Αντικατοχικό Αγώνα της ΕΟΚΑ 1955-1959 αλλά και στο προδοτικό Πραξικόπημα το 1974 , πρόσκοποι έδωσαν το παρόν τους και πολέμησαν  για τη Πατρίδα αλλά και συνεργάστηκαν με τα νοσοκομεία για την περίθαλψη των ασθενών.

Η υπηρεσία του Προσκοπισμού στην κοινωνία είναι πολύπλευρη και πολυδιάστατη. Πρέπει όμως να γίνει ξεκάθαρο και το έχει ήδη ξεκαθαρίσει πριν από 100 χρόνια ο ιδρυτής του Προσκοπισμού  Λόρδος Baden Powell ότι ο Προσκοπισμός :

• ΔΕΝ είναι μια φιλανθρωπική οργάνωση
• ΔΕΝ είναι πρακτορείο υπηρεσιών προς το κοινό
• ΔΕΝ είναι στρατιωτική προπαίδευση ούτε επιφανειακή επίδειξη δραστηριοτήτων που τις παρακινούν απονομές ευσήμων.

Ο Προσκοπισμός, γράφει ο Baden Powell, είναι ένα παιχνίδι στο οποίο οι μεγαλύτεροι αδελφοί δημιουργούν για τους μικρότερους αδελφούς τους ένα υγιές περιβάλλον και τους προσφέρουν απασχολήσεις  ικανές να τους βοηθήσουν να γίνουν καλοί πολίτες.

Ο Προσκοπισμός σύμφωνα με τον Ιδρυτή, με την εφαρμογή των προγραμμάτων του επιδιώκει:

• Να μεταβάλλει κάθε άνθρωπο σε δραστήριο και ευτυχισμένο πολίτη ,
• Να κάνει το άτομο να εργάζεται για την ολότητα
• Να ενισχύσει τους δεσμούς της χώρας του με άλλες χώρες
• Να συντελέσει στην παγίωση της ειρήνης με την ανάπτυξη της Προσκοπικής Αδελφοσύνης.

Σε αυτούς τους δυσοίωνους καιρούς γεμάτους προκλήσεις για την ανάπτυξη των νέων της Κύπρου, του μέλλοντος της πατρίδας μας ένα από τα σπουδαιότερα που έχει να προσφέρει ο Προσκοπισμός είναι να συμβάλει στη σωστή διαμόρφωση χαρακτήρων ούτως ώστε να δημιουργηθούν οι αυριανοί ενεργοί πολίτες και ηγέτες που θα προσπαθήσουν να αλλάξουν αυτό που εμείς είτε έχουμε καταστρέψει ή δε μπορέσαμε να αλλάξουμε. Να αλλάξουν τον κόσμο, να τον κάνουν καλύτερο.

Στέλλα Ανδρέου

Εκτελεστική Γραμματέας

Νεολαίας ΕΔΕΚ

Η 1η Δεκεμβρίου καθιερώθηκε ως Παγκόσμια Ημέρα κατά του AIDS το 1988, με απόφαση της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας και στη συνέχεια της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ.

Αισιόδοξα μηνύματα για την τιθάσευση του ιού εκπέμπει η UNAIDS, η υπηρεσία του ΟΗΕ για την καταπολέμηση του AIDS, που τονίζει ότι «το τέλος της επιδημίας του AIDS δεν είναι πλέον απλώς ένα όραμα, μπορεί να γίνει πραγματικότητα έως το 2030».

Στη Κύπρο σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα του Πανεπιστήμιου Λευκωσίας από όλους τους ερωτηθέντες το 45% έχουν αξιολογήσει την παρούσα κατάσταση της ποιότητας ζωής τους από μέτρια μέχρι πολύ άσχημη.

Ένα πολύ μεγάλο ποσοστό αντιμετωπίζει διάφορα προβλήματα υγείας πέραν του HIV: 40% με διαβήτη, 18% με καρδιακά προβλήματα, 27% με άγχος, 27% με κατάθλιψη και 14% με μειωμένη κινητικότητα. Το 50% πιστεύουν ότι οι γιατροί χρειάζονται περαιτέρω ενημέρωση σε θέματα γήρανσης και HIV/AIDS, ενώ ποσοστό 15% δεν έχουν μιλήσει με τους γιατρούς τους αναφορικά με την κατάστασή τους. Από τους ερωτηθέντες 20% δήλωσαν δυσκολία στο να κάνουν ψώνισμα τροφίμων, 25% εξέφρασαν δυσκολία στο να κάνουν τις δουλειές στο σπίτι, 30% δήλωσαν ότι βασίζονται στον στενό οικογενειακό τους κύκλο για τη διεκπεραίωση των πιο πάνω ενώ 25% δήλωσαν ότι φροντίζουν παιδιά ή/και γονείς χωρίς καμία οικονομική στήριξη. Την ίδια ώρα:

31% δεν εργάζονται αλλά λαμβάνουν κρατικό βοήθημα

9% δεν εργάζονται αλλά δεν λαμβάνουν βοήθημα

27% λαμβάνουν επίδομα αναπηρίας

Όσον αφορά το ακαθάριστο εισόδημά τους ποσοστό 33% λαμβάνει 500-1.000 ευρώ, ενώ ένα άλλο 33% 1.000-1.500 ευρώ. Ένα 9% λαμβάνει μέχρι 500 ευρώ ενώ 27% άνω των 1.500 ευρώ.

Είναι σημαντικό να τονιστεί πως το 22% των ερωτηθέντων έχουν δηλώσει ότι σπάνια έχουν χρήματα για να καλύψουν βασικές ανάγκες (π.χ. φαγητό, ρουχισμό, θέρμανση), ενώ το 27% έχουν δηλώσει ότι δεν διαθέτουν ποτέ χρήματα για να καλύψουν βασικές ανάγκες. Σοβαρά είναι και τα ευρήματα που δείχνουν το μικρό ποσοστό αποδοχής των οροθετικών στη χώρα μας. Οι ερωτηθέντες που γερνούν με HIV εξέφρασαν σε ποσοστό 80% δυσκολία εξεύρεσης συντρόφου.

Όσον αφορά τα προσωπικά βιώματα/συναισθήματα λόγω HIV & ηλικίας το 20% έχει αίσθημα κοινωνικής κριτικής, 20% βιώσαν συναισθήματα ενοχής και ντροπής, ενώ 20% χαμηλής αυτοεκτίμησης (σεξουαλικές σχέσεις). Ποσοστό 95% έχει ανάγκη από ψυχολογική στήριξη, 90% πληροφορίες από επαγγελματίες υγείας, 55% επαγγελματική απασχόληση και 40% κοινωνική στήριξη.

Αυτοί οι άνθρωποι χρειάζονται περισσότερη σημασία από τους γιατρούς , μεγαλύτερη οικονομική στήριξη από το Υπουργείο Υγείας και περισσότερους τρόπους ουτοσόστε να γίνει η ζωή τους ίση με των υπόλοιπων συνανθρώπων μας .

Ως Νεολαία ΕΔΕΚ διαβεβαιώνουμε πως θα καταβάλουμε κάθε δυνατή προσπάθεια για να είμαστε δίπλα σε αυτούς τους ανθρώπους διεκδικώντας τα δικαιώματα τους.

Γραφείο Τύπου

Νεολαίας ΕΔΕΚ

1-12-2017

Η Διεθνής Ημέρα Αλληλεγγύης προς τον Παλαιστινιακό Λαό γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 29 Νοεμβρίου, σύμφωνα με απόφαση της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ που ελήφθη το 1977, με σκοπό να κάνει γνωστό στο διεθνές κοινό το παλαιστινιακό πρόβλημα.

Η επιλογή της 29ης Νοεμβρίου δεν είναι τυχαία, καθώς στις 29 Νοεμβρίου 1947 η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ υιοθέτησε την απόφαση 181, η οποία προέβλεπε τη δημιουργία δύο ξεχωριστών κρατών στην περιοχή της Παλαιστίνης (διχοτόμηση), ενός «Εβραϊκού» κι ενός «Αραβικού», με κοινή πρωτεύουσα την Ιερουσαλήμ, η οποία θα υπόκειτο σε ειδικό καθεστώς.

Η απόφαση ελήφθη με 33 θετικές ψήφους (ΗΠΑ, Σοβιετική Ένωση, Γαλλία κ.ά.), έναντι 13 αρνητικών (Αραβικές χώρες, Ελλάδα, Τουρκία). Δέκα χώρες απείχαν από την ψηφοφορία (Μεγάλη Βρετανία κ.ά.) και μία απουσίαζε. Η αρνητική ψήφος της Ελλάδος αφορούσε στην παραδοχή ενός μοναδικού αραβικού κράτους στην περιοχή της Παλαιστίνης, και σχετιζόταν με την ύπαρξη της μεγάλης ελληνικής παροικίας στην Αίγυπτο.

Οι Ισραηλίτες αποδέχθηκαν την απόφαση του ΟΗΕ, ενώ οι Παλαιστίνιοι την απέρριψαν, έχοντας με το μέρος τους την πληθυσμιακή υπεροχή (65% του πληθυσμού έναντι 35% των Ισραηλιτών) και την υποστήριξη των αραβικών κρατών.

Ακολούθησαν συγκρούσεις οι οποίες οδήγησαν στον πρώτο Αραβο-Ισραηλινό πόλεμο του 1948 μετά την ανακήρυξη της ανεξαρτησίας του Κράτους του Ισραήλ στις 14 Μαΐου 1948. Το τέλος του πολέμου βρήκε την Παλαιστίνη ως εξής:

• Το μεγαλύτερο τμήμα (78%) καταλήφθηκε από το Ισραήλ,
• Η λεγόμενη Δυτική Όχθη προσαρτήθηκε στην Ιορδανία και
• Η Λωρίδα της Γάζας τέθηκε υπό τον έλεγχο και τη Διοίκηση της Αιγύπτου, επί βασιλείας Φαρούκ.

Αργότερα, με τον Πόλεμο των Έξι Ημερών, η Δυτική Όχθη και η Λωρίδα της Γάζας πέρασαν στην κατοχή του Ισραήλ.

Με τη συμφωνία του Εθνικού Παλαιστινιακού Συνεδρίου, που αποτελεί το νομικό σώμα της Οργάνωσης για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης – ΠΑΟ, (γνωστότερη με το αγγλικό ακρωνύμιο PLΟ), στις 15 Νοεμβρίου του 1988 το Κράτος της Παλαιστίνης διακήρυξε την ανεξαρτησία του. Ωστόσο, το Κράτος της Παλαιστίνης ουσιαστικά δεν υπήρξε ποτέ ανεξάρτητο, καθώς δεν ήταν ποτέ κυρίαρχο σε οποιαδήποτε εδάφη. Επίσης, η διακήρυξη αυτή αγνοήθηκε και εν τέλει απορρίφθηκε από το Κράτος του Ισραήλ.

Στις 29 Νοεμβρίου 2012 η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ ενέκρινε την αναβάθμιση της Παλαιστινιακής Αρχής σε κράτος με ιδιότητα του παρατηρητή, μία πολιτική, διπλωματική, αλλά και συμβολική νίκη, που θα δώσει στους Παλαιστίνιους φωνή στη διεθνή κοινότητα. Υπέρ του αιτήματος τάχτηκαν 138 χώρες (μεταξύ τους και η Ελλάδα), 9 ψήφισαν κατά και 41 χώρες απείχαν.

Από τις 14 Σεπτεμβρίου του 2015, 136 (70.5%) των συνολικά 193 κρατών-μελών του ΟΗΕ, μεταξύ των οποίων και η Κύπρος, έχουν αναγνωρίσει το Κράτος της Παλαιστίνης.

Ως Κυπριακή Δημοκρατία, οφείλουμε να διατηρήσουμε τη διαχρονική μας υποστήριξη στον αγώνα του φίλου λαού της Παλαιστίνης για καθολική αναγνώριση της ανεξαρτησίας και της εθνικής του κυριαρχίας. Παράλληλα, η αναβάθμιση των διμερών σχέσεων Κύπρου-Ισραήλ δε θα πρέπει να προκαλέσει την άμβλυνση της Κυπριακής εξωτερικής πολιτικής, όσο αφορά το Παλαιστινιακό. Ο Κυπριακός λαός, βιώνοντας την εισβολή, την κατοχή, την προσφυγιά και τον εποικισμό στο πετσί του, πρέπει να σταθεί εμπόδιο στην αυθαίρετη πολιτική των Ισραηλινών στην Παλαιστίνη, προστάτης και υπερασπιστής των αδυνάμων, τόσο στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου/Μέσης Ανατολής, όσο και διεθνώς. Δεν πρέπει και ούτε πρόκειται να καταντήσουμε γελωτοποιοί σε κανενός την Αυλή, έτσι ώστε να κερδίσουμε την εύνοια των «ευγενών». Είναι θέμα αρχών και αξιοπρέπειας να αντιταχθούμε στο άδικο του ισχυρού, καταγγέλλοντας και εκθέτοντας διεθνώς την ιμπεριαλιστική, ρατσιστική πολιτική του Ισραήλ όπου και όποτε αυτή προκύπτει. Άλλωστε, δε μας αγάπησε κανείς ξαφνικά, τα πάντα έχουν να κάνουν με ρευστά συμφέροντα. Γι’ αυτό κανείς δε θα καταφέρει να μας φιμώσει. Συγγνώμη, αλλά οι Αξίες και τα Ιδανικά μας δεν εξαγοράζονται! «Ου περί χρημάτων τον Αγώνα ποιούμεθα, αλλά περί αρετής»! Το προστάζει η καταγωγή μας, το επιβάλλει το ήθος μας!

Γραφείο Τύπου

Νεολαίας ΕΔΕΚ

29-11-2017

Έχει περάσει σχεδόν μια εβδομάδα από τις επετείους και τις ‘καρναβαλίστικες’ παρελάσεις των Τουρκοκυπρίων για το ψευδοκράτος τους και ακόμα μας βασανίζει το ερώτημα μήπως δεν πρόκειται μόνον για ένα κράτος μονομερώς αναγνωρισμένο.

Μήπως ο όρος ‘ψευδοκράτος’ είναι ο αγαπημένος μας όρος, αυτός που μας πλασάρουν με τόση επιδεξιότητα οι κυβερνήσεις μας για να απαλύνουν τα αυτιά μας από το τραγικό αλλά αληθινό άκουσμα της λέξεως κατοχής; Μήπως όντως γίνεται λόγος για ένα κράτος υφιστάμενο και αναγνωρισμένο από όλους ακόμα και από τον πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας; Διότι πως αλλιώς θα μπορούσαν να ερμηνευθούν οι δηλώσεις του περί αδελφικών σχέσεων με την Τουρκία;

Ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας το δήλωσε άστοχα μεν ξεκάθαρα δε ,  η αδελφή μας Ελλάδα και η αδερφή μας Τουρκία. Δεν θα αποκαλέσω την Ελλάδα Μητέρα για να μην παρεξηγηθούν όσοι κάνουν λόγο για την μητέρα Τουρκία και επειδή θέλουμε ανεξαρτησία και απεξάρτηση θέλω να τηρώ τα θέσμια και τα θέσμια είναι η αδελφική σχέση είτε με την Ελλάδα είτε με την Τουρκία. Από ποιους επιδιώκουμε ανεξαρτησία και απεξάρτηση κύριε Πρόεδρε;

Εμείς ελευθερία και επιστροφή στα σπίτια μας επιδιώκουμε. Εμείς θέλουμε να τιμωρηθεί η «αδελφή» σας Τουρκία για τα εγκλήματα που διέπραξε το 74, για τους νεκρούς μας, τους αγνοούμενους μας, τα ορφανά παιδιά, τις οικογένειες που ξεκληρίστηκαν. Και εφόσον έχουμε αδελφικές σχέσεις με την Τουρκία για ποιο λόγο το έκτρωμα του Πενταδακτύλου δεν κατεβαίνει; Για ποιο λόγο η τουρκική αεροπορία τις τελευταίες 2 εβδομάδες έχει κάνει στην κυριολεξία «σουρωτήρι» τον κυπριακό εναέριο χώρο;

Και δεν πρόκειται για δικές μας εικασίες αλλά για τις έγκυρες εκτιμήσεις του Κέντρου Ελέγχου του Τμήματος Πολιτικής Αεροπορίας, βάσει των οποίων η ΤΠΑ προβαίνει σε παραβίαση του κυπριακού εθνικού εναέριου χώρου κάθε δύο μέρες ενώ το τελευταίο διάστημα οι παραβιάσεις εμφανίζουν αύξηση σε συχνότητα και χρονική διάρκεια. Άραγε κάνουν στρατιωτικές ασκήσεις ανάλογες με αυτές του 74; Για να θεωρηθεί στρατιωτική επέμβαση θα πρέπει να μας βομβαρδίσουν;

Η Τουρκία κύριε Πρόεδρε δεν είναι αδελφή μας είναι η κατοχική δύναμη στην οποία εσείς σκύβετε ευλαβικά το κεφάλι. Από ηγέτης της λύσης θα γίνετε ηγέτης της διάλυσης, ήδη η ομιλία σας έμοιαζε περισσότερο με ομιλία κοινοτάρχη παρά προέδρου ενός κράτους ανεξάρτητου και ενιαίου. Από μουχτάριες μπουχτίσαμε, όπως επίσης και από πολιτικούς που πουλάνε τα πάντα για το χρήμα και τα έδρανα της Βουλής, θέλουμε πολιτικούς ευπατρίδες, που θα σέβονται την ιστορία της πατρίδας τους και τους ήρωες της, τους οποίους δεν θα θυμούνται μονάχα στα μνημόσυνα τους και στις εκλογές.

Γραφείο Τύπου

Νεολαίας ΕΔΕΚ

28-11-2017

Η παγκόσμια κοινότητα δεσμεύτηκε να προστατεύει τα δικαιώματα των παιδιών με την υιοθέτηση της Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Παιδιού στις 20 Νοεμβρίου του 1989. Από τότε, η 20η Νοεμβρίου έχει καθιερωθεί ως Παγκόσμια Ημέρα Δικαιωμάτων του Παιδιού.

Η Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού είναι ο πρώτος παγκόσμιος νομικά δεσμευτικός κώδικας για τα δικαιώματα που όλα τα παιδιά πρέπει να απολαμβάνουν. Θέτει στοιχειώδεις αρχές για την ευημερία των παιδιών στα διάφορα στάδια εξέλιξής τους και αποτελείται από 54 άρθρα.

Το παιδί αυτό το μικρό εξαίσιο πλάσμα που υπήρξαμε όλοι κάποτε .Όμως τα παιδιά δεν είναι άξια μιας μόνο παγκόσμιας ημέρας εορτασμού.

Το παιδί δεν έχει παρά μόνο μια και μοναδική δύναμη….. είναι ο μελλοντικός μας σωτήρας. Ναι! όσο ακραίο και αν ακούγεται το παιδί αποτελεί το μοναδικό ευοίωνο και φωτεινό σημάδι στο μαύρο μας παρόν.

Το παιδί με την απλότητα, την αγνότητα και την αμόλυντη ψυχή του μπορεί να πραγματοποιήσει θαύματα, μπορεί να ανατρέψει την τωρινή μίζερη κατάσταση και να μας χαρίσει ένα μέλλον όπως το έχουμε όλοι μας ονειρευτεί. Ένα μέλλον καθαρό και λαμπρό.

Το παιδί που θα λάβει την απαραίτητη Παιδεία εντός και εκτός οικογενειακού και σχολικού πλαισίου θα σου αποδείξει περίτρανα πως όλα τα λάθη που έκανες εσύ μπορούν να διορθωθούν, όσο στραβά και αν οικοδόμησες την κοινωνία και την πολιτεία σου, αυτό μπορεί να τα διορθώσει και να τα ευθυγραμμίσει, διότι εσύ ο ίδιος θα τον έχεις εκπαιδεύσει σωστά, έχοντας γίνει σοφότερος από τα λάθη και τις αστοχίες του παρελθόντος.

Πρόσεχε όμως! Το παιδί δεν είναι πειραματόζωο και όταν λέμε πως θα πρέπει να λάβει την απαραίτητη εκπαίδευση δεν εννοούμε σε καμία περίπτωση την στρατιωτική! Απεναντίας, τέσσερα πράγματα χρειάζεται ένα παιδί για να ανατραφεί σωστά ΑΓΑΠΗ, ΘΑΛΠΩΡΗ, ΣΕΒΑΣΜΟ και ένα καλό ΒΙΒΛΙΟ. Αυτά θα τον κάνουν τον κοινωνό του αύριο που τόσο πολύ επιθυμείς να κατακτήσεις.

Το παιδί λοιπόν δεν χρειάζεται μονάχα μία μέρα γιορτής για τα δικαιώματα του αλλά καθημερινή ενασχόληση και δουλειά για να προσφέρουμε το μέλλον που του αξίζει.

Όπως πολύ σοφά έγραψε ο Λευτέρης Παπαδόπουλος :

”     Υπερασπίσου το παιδί

γιατί αν γλιτώσει το παιδί

υπάρχει ελπίδα”

Γραφείο Τύπου

Νεολαίας ΕΔΕΚ

20-11-2017

Έχει γίνει θεσμός πλέον στα ντέρμπι αιωνίων να γινόμαστε μάρτυρες σκηνών απείρου κάλλους και να διερωτόμαστε αν είμαστε πολίτες κράτους, παρακράτους ή μιας καλά οργανωμένης «μπανανίας». Ξεκινάει ο ποδοσφαιρικός αγώνας και είμαστε όλοι βέβαιοι πως θα ακουστούν πολιτικά αντί οπαδικά συνθήματα, πως θα ξεκινήσει μια δεύτερη μάχη, αυτή των πανό και των σημαιών, μια μάχη με την ίδια μας την ιστορία, την αξιοπρέπεια και την υπερηφάνεια μας.

Δε θα σχολιάσουμε καν τις απόψεις των ανεγκέφαλων για το αν είμαστε Έλληνες ή Τούρκοι, αν και δυστυχώς αυτή η ψυχαναγκαστική, σχεδόν σχιζοφρενική παράκρουση κρατάει γερά επί δεκαετίες. Δε θα σχολιάσουμε επίσης ούτε τα επεισόδια που έλαβαν χώρα μετά το πέρας της αναμέτρησης. Ντέρμπι χωρίς επεισόδια είναι για εμάς παραδείσια μέθη. Μολονότι κάθε φορά η Αστυνομία ισχυρίζεται πως λαμβάνει τα απαραίτητα μέτρα, το Γενικό Νοσοκομείο δε σταματά να γεμίζει με τραυματίες από τις συμπλοκές. Φαίνεται πως το παρακράτος υπερτερεί όλων των κρατικών μηχανισμών και κανένας δεν μπορεί, όχι μόνο να ενεργήσει σωστά, αλλά και να λάβει τις απαραίτητες ευθύνες.

Αυτό όμως που δεν μπορεί να μείνει ασχολίαστο είναι το ντροπιαστικό πανό μερίδας οπαδών του ΑΠΟΕΛ για τα 44 χρόνια του Πολυτεχνείου, τα ψεύτικα όπως ισχυρίζονται. Ο ΑΠΟΕΛ είναι ένας εκ των κορυφαίων συλλόγων στην ιστορία του κυπριακού ποδοσφαίρου, που μας έχει χαρίσει στιγμές συγκίνησης και χαράς με τα ποδοσφαιρικά ευρωπαϊκά του θαύματα. Έχει κάνει πολλές φορές την Ευρώπη να παραμιλάει με τις αθλητικές επιδόσεις των παιχτών του και τις επιτυχίες του εις βάρος άλλων ευρωπαϊκών μεγαθηρίων. Ωστόσο, κάτι τέτοιες στιγμές σε κάνουν πραγματικά να απορείς. Να απορείς με το θράσος ορισμένων ανδρείκελων που σε περιόδους δημοκρατίας αποδεικνύουν πως το φάντασμα του φασισμού ακόμα πλανάται.

Επί 44 χρόνια τιμάται η νίκη της νεολαίας, αυτής της αδούλωτης και αθάνατης νεολαίας που κατόρθωσε μέσα από το δικό της αγώνα να καταρρίψει το καθεστώς της βίας και της ανομίας, για να εμφανιστούν χθες 10 κουκουλοφόροι να μας «μάθουν» ΙΣΤΟΡΙΑ. Σε όλα τα Μ.Μ.Ε. της Ελλάδας σχολιάζουν αυτό το απεχθές πανό. Και πώς να μην το κάνουν άλλωστε; Δεν μπορούμε να τους κατηγορήσουμε, ούτε να τους ψέξουμε. Από τη μία, μέσα στη θεομηνία ο αγέρωχος Γλέζος με τη γροθιά του υψωμένη να αποτίει φόρο τιμής στους νεκρούς αγωνιστές και από την άλλη δέκα φασίστες να σπιλώνουν τη μνήμη τους για ακόμα μια φορά.

Τα 44 χρόνια της δικής σας «ψεύτικης ιστορίας» είναι για εμάς ο φάρος του αιώνιου αγώνα για ελευθερία και δημοκρατία. Ένας αγώνας που πραγματοποιήθηκε με πρόσωπα φωτεινά και χέρια καθαρά, απαλλαγμένα από σβάστικες. Η ιστορία δε γράφεται με κουκούλα στο πρόσωπο. Και αν τα 44 χρόνια του Πολυτεχνείου σας φάνηκαν ένα ψέμα, τότε κοιτάξτε τον Πενταδάκτυλο και θα σας πει όλη την αλήθεια για τη Χούντα των Συνταγματαρχών σας.

Γραφείο Τύπου

Νεολαίας ΕΔΕΚ

18-11-2017

Ως Νεολαία ΕΔΕΚ θα θέλαμε να καταγγείλουμε και ταυτόχρονα να καταδικάσουμε τις ειδεχθείς τακτικές εποικισμού της Παλαιστίνης από την Ισραηλινή κυβέρνηση, η οποία συνεχίζει με εντατικούς ρυθμούς την ανέγερση συνοικισμών στη Δυτική Όχθη και στην Ανατολική Ιερουσαλήμ, κατά παράβαση του Διεθνούς Δικαίου και των ψηφισμάτων του ΟΗΕ.

Συγκεκριμένα, το Ισραήλ δέσμευσε πρόσφατα ένα τεράστιο κονδύλι για την κατασκευή οικισμών επάνω στα ερείπια του Παλαιστινιακού αεροδρομίου της Καλάντια , βόρεια της Ιερουσαλήμ, έτσι ώστε να συνδέσει τους εποίκους στα βόρεια και στα νότια και ταυτόχρονα να απομονώσει την κατεχόμενη Ανατολική Ιερουσαλήμ από τις υπόλοιπες παλαιστινιακές πόλεις. Εικάζεται πως ο «Δήμος» της κατεχόμενης Ιερουσαλήμ θα εγκρίνει την ανέγερση 700 περίπου οικιστικών μονάδων, ενώ θα συζητηθεί η κατασκευή 500 επιπλέον οικιών στο συνοικισμό του Ραμάτ Σλόμο και 200 σε εκείνον του Ραμότ, η έκταση του οποίου υπολογίζεται πως θα αυξηθεί κατά 40% της σημερινής.

Παράλληλα, ο «Δήμος» της κατεχόμενης Ιερουσαλήμ ενέκρινε την κατασκευή 176 εβραϊκών οικιστικών μονάδων στο Νεβέ Τζιόν της γειτονιάς Τζαμπάλ-Μουκαμπέρ νοτιοανατολικά της Ιερουσαλήμ, με στόχο να μετατραπεί στο μεγαλύτερο εποικιστικό πυρήνα στην καρδιά των παλαιστινιακών συνοικιών της Ιερουσαλήμ.

Έχοντας υπόψη τα πιο πάνω, καλούμε τη Διεθνή Κοινότητα να επιδείξει μια αποφασιστική στάση ενάντια στην αυθαίρετη συμπεριφορά και στην ιμπεριαλιστική πολιτική του Ισραήλ στην Παλαιστίνη, η οποία ταυτίζεται με τον εποικισμό της κατεχόμενης πατρίδας μας από την Τουρκία.
Η αδυναμία του Συμβουλίου Ασφαλείας και κατ’ επέκταση του ΟΗΕ να επιβάλει το Διεθνές Δίκαιο, ή καλύτερα η επιλεκτική εφαρμογή του Διεθνούς Δικαίου ανά το παγκόσμιο αναλόγως των ισχυουσών συμμαχιών και άλλων πολιτικοοικονομικών συμφερόντων, πλήττουν ανεπανόρθωτα την αξιοπιστία του και ταυτόχρονα δίνουν τροφή και ώθηση σε εθνικιστικά, φασιστικά κινήματα να αναδυθούν και να αυξήσουν τη δημοτικότητά τους επικίνδυνα.

Γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο οι πολιτικές δύο μέτρων και δύο σταθμών θα πρέπει πια να σταματήσουν, έτσι ώστε να μη γίνουμε ποτέ ξανά μάρτυρες θηριωδιών του μεγέθους και της έκτασης του Ολοκαυτώματος.

Η 17η Νοεμβρίου έμελε να αλλάξει άρδην τη σύγχρονη πολιτική ιστορία της Ελλάδας αλλά και της Κύπρου. Δεν ήταν ένα τυχαίο γεγονός ούτε αποκύημα της φαντασίας μας όπως θέλησαν να το παρουσιάσουν η ηγεσία των Συνταγματαρχών, οι Χουντικοί και οι Εθνικιστές. Το Πολυτεχνείο ήταν, είναι και θα συνεχίσει να παραμένει ένα ζωντανό παράδειγμα αφοσίωσης στη  ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ  και την ΠΑΤΡΙΔΑ.

Όταν οι εθνοπατέρες χουντικοί εγκληματούσαν εις βάρος του ελληνικού λαού, δολοφονώντας και εξορίζοντας πλήθος αριστερών και αντιφρονούντων χρησιμοποιώντας το πρόσχημα ΕΛΛΑΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ, υπήρξαν πολλές ανώνυμες γενναίες ψυχές που αποφάσισαν πως έπρεπε να αγωνιστούν θυσιάζοντας ακόμα και την ίδια τους τη ζωή για το κοινό καλό , για ΨΩΜΙ ΠΑΙΔΕΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ.

Δεν ήταν μόνο φοιτητές ήταν πολίτες διαφόρων ηλικιών που διεκδικούσαν αυτό που τους στερούσαν με τόσο εγκληματικό τρόπο, την ελευθερία και την αξιοπρέπεια τους. Δεν τους σταμάτησε τίποτα και κανένας. Ενός λεπτού σιγή προτού περάσουν στην σφαίρα της αθανασίας. Αγωνίστηκαν όμως έτσι όπως αρμόζει σε κάθε Έλληνα τραγουδώντας περήφανα και χωρίς το παραμικρό ίχνος φόβου  τον Εθνικό  Ύμνο κρατώντας ανά χείρας την ελληνική σημαία. Τραγουδούσαν ακόμα και όταν το τανκς έριχνε την πόρτα του Πολυτεχνείου και όταν οι ένστολοι πυροβολούσαν στα τυφλά. Άραγε ποιος Χουντικός ή φασίστας πέθανε με ανάλογο τρόπο; ΚΑΝΕΝΑΣ!!!!!!

Η Νεολαία ΕΔΕΚ τιμά τη σημερινή μέρα έτσι όπως αξίζει σε αυτά τα άγνωστα παλικάρια. Ούτε με κροκοδείλια δάκρυα ούτε με κόκκινες σημαίες. Μονάχα με πράξεις. Ο αγώνας μας για την προάσπιση της Δημοκρατίας και της Ελευθερίας μας δεν θα σταματήσει ποτέ. Θα είμαστε οι φύλακες της πατρίδας μας απέναντι σε αυτούς που θα επιχειρήσουν να καταπατήσουν τα δικαιώματα του κυπριακού λαού. Θα συνεχίσουμε να τιμούμε δια βίου την περήφανη γενιά του Πολυτεχνείου.

Γραφείο Τύπου

Νεολαίας ΕΔΕΚ

17-11-2017