Ήταν τον Αύγουστο του 1996, πριν από 24 χρόνια, όταν σε εκδήλωση αντικατοχικής διαδήλωσης, ο Τάσος Ισαάκ, στην προσπάθειά του να βοηθήσει έναν άλλον Ελληνοκύπριο, ο οποίος δεχόταν τα χτυπήματα των Τούρκων, στην περιοχή της νεκρής ζώνης, στη Δερύνεια.
Γύρω του μαζεύτηκαν μανιασμένοι «Γκρίζοι Λύκοι», αλλά και «ένστολοι αστυνομικοί», οι οποίοι και τον χτυπήσαν ανελέητα. Το ημερολόγιο έδειχνε, 11 Αυγούστου 1996, όταν με το αίμα του, πότιζε το δέντρο της ελευθερίας.
Μετά από τρεις μέρες, στις 14 Αυγούστου 1996, μία ομάδα από διαδηλωτές κατευθύνθηκε προς το οδόφραγμα της Δερύνειας για να εναποθέσει στεφάνια και λουλούδια στον χώρο της θυσίας του. Η σκηνή μετατράπηκε σε πεδίο μάχης, όταν εμφανίστηκε μια ομάδα «Γκρίζων Λύκων» και άρχισαν τον πετροπόλεμο. Από τον χώρο αυτό θα ξεκινούσε για την αθανασία ένας άλλος ήρωας, ο Σολωμός Σολωμού, που ξεφεύγοντας από όλους βγήκε μπροστά από τους διαδηλωτές, πέρασε στη νεκρή ζώνη και ανέβηκε στον ιστό για να κατεβάσει την τουρκική σημαία.
Κάποιοι προσπάθησαν να τον αποτρέψουν. Ο Σολωμός όμως είχε πάρει ήδη την απόφασή του. Oι Tούρκοι δεν το πιστεύουν, μέχρι να συνειδητοποιήσουν τι γίνεται μπροστά στα μάτια τους, ο Σολωμός έχει φτάσει ήδη στη σημαία. Αγέρωχος, με το τσιγάρο στα χείλη, χαμογελαστός απέναντι στον χάρο.
Ο Σολωμός από το Παραλίμνι, είχε ήδη πάρει πια έναν άλλο δρόμο. Γνωστό σε όλους αυτούς που περπάτησαν τα γνώριμα μονοπάτια της ελευθερίας και του αγώνα. Αυτόν που λίγοι μπορεί να νιώσουν. Ήταν μόλις 26 χρονών.
Οι δράστες εντοπίστηκαν, εναντίον των οποίων εκδόθηκαν διεθνή εντάλματα σύλληψης. Ένας από τους δολοφόνους του Σολωμού, ήταν και ο Kενάν Aκίν, έποικος, πρώην αξιωματικός του τουρκικού στρατού και μέλος της κυβέρνησης του ψευδοκράτους. Κανένας από τους δράστες δεν συνελήφθη, παρότι οι δολοφόνοι ήταν γνωστοί.
Μέχρι και σήμερα παραμένουν ατιμώρητοι.
O Τάσος Ισαάκ και ο Σολωμός Σολωμού, πέρασαν στην αιωνιότητα, πλάι στους υπολοίπους ήρωες της μαρτυρικής Κύπρου που έδωσαν τη ζωή τους για την Πατρίδα.
Αιωνία τους η μνήμη.
Γραφείο Τύπου
Νεολαίας ΕΔΕΚ
11 Αυγούστου 2020
