Σαφέστατα η ΑΤΑ αποτελεί ευλογία για τους εργαζομένους και δεν τίθεται θέμα κατάργησής της. Η ΑΤΑ αποτελεί ένα “ισοζύγιο” μεταξύ των μισθών των εργαζομένων με την διακύμανση του κόστους ζωής. Προστατεύει τον εργαζόμενο από την αύξηση του κόστους ζωής .
Οι μισθοί στον ιδιωτικό τομέα κατρακύλησαν και η ΑΤΑ πρέπει να τροποποιηθεί ούτως ώστε να αυξήσει τους μισθούς των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα , αλλά και να καλύπτει τη διαφορά που υπάρχει μεταξύ της ΑΤΑ του Δημοσίου με τον Ιδιωτικό Τομέα. Δεν είναι λογικό ένας υπάλληλος στον Δημόσιο τομέα που αμείβεται για παράδειγμα με 3.000 ευρώ να παίρνει μεγαλύτερη αύξηση από ένα υπάλληλο στον ιδιωτικό τομέα που παίρνει 1000 ευρώ. Στόχος θα πρέπει να είναι οι αυξήσεις και οι μισθοδοσίες του Ιδιωτικού Τομέα να φτάσουν τα επίπεδα του Δημοσίου Τομέα.
Επίσης η ΑΤΑ θα πρέπει να παραχωρείται δίκαια και ισόποσα από την επιχείρηση. Δηλαδή με απλά λόγια όσα χρήματα πρέπει να πληρώσει ο οργανισμός σε όλο το προσωπικό λόγω αύξησης της ΑΤΑ, να τα μοιράζεται όλο το προσωπικό ισόποσα. Δηλαδή τα ίδια λεφτά που θα πάρει ένας υψηλόβαθμος μια επιχείρησης , να τα πάρει και ένας απλός υπάλληλος.
Σε μια εποχή όπου οι πλείστοι των εργαζομένων του ιδιωτικού τομέα δεν ανήκουν σε συνδικάτα, διότι οι επιχειρήσεις κλείνουν την πόρτα στις συντεχνίες και τρομοκρατούν όποιον εργαζόμενο αποπειραθεί να οργανώσει τους υπόλοιπους εργαζομένους για να ενταχθούν σε συνδικάτα με την απειλή να καταλήξουν στο Γραφείο Απασχόλησης , μάλλον θα είναι ακατόρθωτο να τους καταβληθεί η ΑΤΑ. Ειδικά σε μια περίοδο όπου στον Ιδιωτικό Τομέα τα ατομικά συμβόλαια, η ανασφάλιστη εργασία και η απουσία των συλλογικών συμβάσεων κάνουν ακόμα πιο δύσκολο να φτάσει η ΑΤΑ στον εργαζόμενο. Ο νέος εργάτης θα πρέπει να σπάσει τα δεσμά που του επέβαλε το Κεφάλαιο και να διεκδικήσει τα δικαιώματά του μέσα από τα συνδικάτα. Όπως ορθά είπε και ο Μαρξ ο εργάτης «δεν έχει τίποτα να χάσει παρά μόνο τις αλυσίδες της» καπιταλιστικής οικονομίας.
Γραφείο Τύπου
Νεολαίας ΕΔΕΚ
06/10/2016
