Η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας σηματοδοτεί τις θυσίες και τα επιτεύγματα των γυναικών όλου του κόσμου για πάνω από ένα αιώνα. Η 8η Μαρτίου καθιερώθηκε ως μέρα της γυναίκας σε ανάμνηση μιας μεγάλης εκδήλωσης διαμαρτυρίας που έγινε στις 8 Μαρτίου του 1857 από τις εργάτριες κλωστοϋφαντουργίας στη Νέα Υόρκη, οι οποίες διαδήλωσαν ζητώντας καλύτερες συνθήκες εργασίας. Υπήρξε μια από τις σημαντικότερες κινήσεις διεκδίκησης δικαιωμάτων από γυναίκες.
Η πρώτη Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας εορτάστηκε το 1909 με πρωτοβουλία του Σοσιαλιστικού Κόμματος των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής και υιοθετήθηκε δύο χρόνια αργότερα από τη Σοσιαλιστική Διεθνή. Το 1911, η Ημέρα της Γυναίκας διοργανώθηκε για πρώτη φορά στη Γερμανία με πρωτεργάτη τη θεωρητικό Κλάρα Τσέτκιν, μαζί με 100 εκπροσώπους από 17 χώρες. Η 8η Μαρτίου καθιερώθηκε ως μια μέρα κινητοποιήσεων σε όλο τον κόσμο για την υποστήριξη της ισότητας, και την αξιολόγηση της θέσης των γυναικών στην κοινωνία.
Στα βάθη της Ιστορίας της ανθρωπότητας υπήρξαν γυναίκες, οι οποίες με τη ζωή και το έργο τους, με την τόλμη και το αίσθημα της αυταπάρνησης, με την ευαισθησία και κυρίως με ένα όραμα για ένα καλύτερο αύριο, άλλαξαν τον κόσμο προς το καλύτερο. Υπήρξαν και κάποιες, των οποίων η αύρα από μόνη της ήταν τέτοια, ώστε να μείνουν ζωντανές, ακόμη και πολλά χρόνια μετά τον θάνατό τους. Έκαναν αυτό που είχε πει εύστοχα ο Μαρξ: «την ιστορία την φτιάχνουν οι ίδιοι οι άνθρωποι, αλλά δεν την φτιάχνουν έτσι όπως θα ήθελαν. Δεν την φτιάχνουν κάτω από περιστάσεις που διαλέγουν οι ίδιοι, αλλά κάτω από τις περιστάσεις στις οποίες βρίσκονται.»
Σε όλες αυτές τις γυναίκες που με τους αγώνες τους προσπάθησαν να αλλάξουν τον κόσμο, σε όλες αυτές που έκανα τα πιο αγνά τους όνειρα για ειρήνη, δικαιοσύνη και ισότητα πράξη, σε όλες αυτές που μετουσιώθηκαν σε παγκόσμια σύμβολα αγάπης και αλτρουισμού, ως Νεολαία οφείλουμε να υποκλιθούμε στο μεγαλείο της ψυχής τους. Μας άφησαν μια σπουδαία παρακαταθήκη πράξεων, ιδεών, έργων που έχουμε χρέος να συνεχίσουμε. Το κόκκινο τριαντάφυλλο που χαρίζουμε κάθε χρόνο τέτοια μέρα αποτελεί μια έκφραση σεβασμού, η συνέχιση του δικού τους αγώνα θα αποτελέσει πράξη βαθύτατης ευχαριστίας για το έργο τους.
