Η 21η Μαρτίου έχει οριστεί ως η παγκόσμια ημέρα κατά του ρατσισμού. Δυστυχώς εν έτη 2018 αφιερώνουμε μια ημέρα για να στηλιτεύσουμε αυτό που έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την ανθρώπινη υπόσταση και λογική. Αποτελεί γενική ομολογία πλέον πως κανένας άνθρωπος δεν γεννιέται ρατσιστής αλλά πλάθεται άλλοτε από τις περιστάσεις και άλλοτε ακολουθώντας λανθασμένες και άρρωστες ιδεολογίες που παρεισφρέουν στην κοινωνία μας συνειδητά και δυστυχώς χωρίς καμία τιμωρία.
Ο ρατσισμός αποτελεί την μεγαλύτερη αρρώστια μιας κοινωνίας. Έχει τη δύναμη να την κατασπαράξει, όπως ακριβώς κάνει με τα θύματά του, και να πλάσει ένα έκτρωμα που αποτελεί μια ωμή αναπαραγωγή μίσους και βίας εναντίων όλων όσων θεωρεί διαφορετικά. Το αποτέλεσμα είναι θανατηφόρο. Πως μπορεί άλλωστε να επιβιώσει μία κοινωνία φθόνου και αντιπαλότητας; Πως μπορεί να ελπίζει σε ένα καλύτερο αύριο και ένα ελπιδοφόρο μέλλον; Ο ρατσισμός είναι το φάντασμα του παρελθόντος που επιστρέφει εκ νέου για να παγώσει το τώρα και να νεκρώσει το αύριο.
Και επειδή σήμερα ο ρατσισμός έχει την τιμητική του εμείς δεν σκοπεύουμε να ακολουθήσουμε τον ασφαλή, σίγουρο δρόμο των πολλών, ούτε να χαϊδέψουμε τα αυτιά των φορέων και των υπευθύνων της κοινωνίας μας. Ο ρατσισμός πηγάζει από την άγνοια και η άγνοια από την αμάθεια η ακόμα χειρότερα από την ημιμάθεια. Το μοναδικό φάρμακο για την ίαση του ρατσισμού είναι η Παιδεία. Εκεί οφείλει να ενσκήψει το κράτος, και να αφιερώσει τα μέγιστα, εάν επιθυμεί την εξάλειψη αυτού του προβλήματος. Εκεί ακριβώς οφείλουμε και εμείς ως νεολαία να στηριχθούμε.
“Κανείς δεν γεννιέται, μισώντας κάποιον για το χρώμα του δέρματος, την καταγωγή ή τη θρησκεία του. Οι άνθρωποι πρέπει να μάθουν να μισούν κι αν μπορούν να διδαχθούν το μίσος, μπορούν να διδαχθούν και την αγάπη, γιατί η αγάπη έρχεται πιο φυσικά στην ανθρώπινη καρδιά, παρά το αντίθετο”. Νέλσον Μαντέλα
