παγκόσμια ημέρα

Η 15η Φεβρουαρίου έχει καθιερωθεί ως Παγκόσμια Ημέρα κατά του Παιδικού Καρκίνου.

 

Για να μας υπενθυμίζει ότι οι μικροί μας φίλοι δίνουν με θάρρος αυτή τη μάχη, αλλά μας χρειάζονται στο πλευρό τους.

 

Μα κυρίως, για να θυμίζει σε όλους όσους θεωρούν ότι αντιμετωπίζουν τα μεγαλύτερα προβλήματα στον κόσμο, ότι υπάρχουν και άλλοι συνάνθρωποί μας, και μάλιστα μικρά παιδιά, που δίνουν καθημερινά τη μάχη της επιβίωσης ενάντια στον καρκίνο.

 

Στον καρκίνο που δεν είναι κληρονομικός, δεν είναι μεταδοτικός και δεν είναι ανίκητος!!!

 

Οι προσευχές μας στο πλευρό όλων αυτών των μικρών ηρώων της ζωής!

 

Γραφείο Τύπου

Νεολαίας ΕΔΕΚ

15/02/2016

 

Όλοι συμφωνούν ότι ο καρκίνος είναι ο μεγαλύτερος εχθρός του ανθρώπου, η μεγαλύτερη μάστιγα της εποχής μας. Η ημέρα αυτή καθιερώθηκε με πρωτοβουλία της Διεθνούς Ένωσης κατά του καρκίνου με σκοπό την ενημέρωση όλου του κόσμου γύρω από αυτόν.

 

Η υπηρεσία για την έρευνα του καρκίνου του ΟΗΕ, υπολογίζει πως μέχρι το 2030 οι θάνατοι από τις διάφορες μορφές της νόσου θα ανέλθουν στα 21,6 εκατομμύρια ετησίως (14 εκατ., ήταν το 2012). Από την άλλη, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) υποστηρίζει ότι θα πληγούν κυρίως οι κάτοικοι των αναπτυσσόμενων χωρών. Σε περίπου ανάλογη κατεύθυνση κινούνται και οι εκτιμήσεις του ΠΟΥ είναι ότι μέχρι το 2035 οι θάνατοι θα ανέλθουν σε 24 εκατομμύρια παγκοσμίως. Τι σημαίνει αυτό; Ότι ένας στους πέντε άνδρες και μία στις έξι γυναίκες θα ασθενήσει από καρκίνο πριν φτάσει στην ηλικία των 75 ετών. Και ένας στους οκτώ άνδρες και μία στις 12 γυναίκες θα πεθάνει εξαιτίας της νόσου. Ειδικά για την Ευρώπη, παρατηρείται μία μικρή αύξηση στους θανάτους των γυναικών από καρκίνο (+6,6%) έναντι των ανδρών (+6%) (πηγή: έκθεση Eurostat).

 

Ο καρκίνος δεν είναι απλώς ένα ζήτημα υγείας. Έχει ευρύτατη κοινωνική, οικονομική επίδραση ακόμα και στα ζητήματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ο καρκίνος είναι μια παγκόσμια επιδημία, επηρεάζει όλες τις ηλικίες και τις κοινωνικοοικονομικές ομάδες, με τις αναπτυσσόμενες χώρες να φέρουν ένα δυσανάλογο βάρος. Πολλοί τύποι καρκίνου που κάποτε θεωρούνταν μια «θανατική ποινή», πλέον μπορούν να θεραπευτούν. Παρόλο που ο καρκίνος είναι ένα δύσκολο θέμα διαπραγμάτευσης, ειδικά για ορισμένους πολιτισμούς, η ανοιχτή διαπραγμάτευσή του μπορεί να βελτιώσει τις συνέπειες τόσο σε ατομικό όσο και σε κοινωνικοπολιτικό επίπεδο. Η φροντίδα ασθενών με καρκίνο μπορεί να παίξει σημαντικό ρόλο τόσο στη σωματική όσο και στη ψυχική υγεία. Συμπαραστάτες ή αλλιώς φροντιστές όπως κοινώς ορίζονται οι σύντροφοι, οι φίλοι και το οικογενειακό περιβάλλον, συχνά λαμβάνουν λιγοστή πληροφόρηση και υποστήριξη και αυτό μπορεί να οδηγήσει σε έντονο άγχος ή ακόμα και κατάθλιψη.

 

Η έγκαιρη διάγνωση είναι πολύπλευρη και για αυτό, όλο και σε περισσότερους ανθρώπους ο καρκίνος τους μπορεί να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά. Στρατηγικές που αυξάνουν την επίγνωση και την ευαισθητοποίηση σε σχέση με τον καρκίνο και τη σημασία της αναζήτησης όταν τα συμπτώματα είναι παρόντα, παράλληλα με παρεμβάσεις για την έγκαιρη διάγνωση έχουν την μεγαλύτερη πιθανότητα να βελτιώσουν τα αποτελέσματα του καρκίνου. Με τις σωστές στρατηγικές, το ένα τρίτο από τις πιο κοινές μορφές καρκίνου μπορούν να προληφθούν. Η πρόληψη είναι ο πιο οικονομικός και βιώσιμος τρόπος να μειωθεί ο καρκίνος μακροπρόθεσμα. Η αποτελεσματική πρόληψη καρκίνου σε εθνικό επίπεδο αρχίζει με ένα εθνικό σχέδιο ελέγχου του καρκίνου το οποίο ανταποκρίνεται στις ανάγκες κάθε χώρας.

 

Γραφείο Τύπου

Νεολαίας ΕΔΕΚ

04/02/2016

«Όλοι οι άνθρωποι γεννιούνται ελεύθεροι και ίσοι στην αξιοπρέπεια και τα δικαιώματα.  Είναι προικισμένοι με λογική και συνείδηση, και οφείλουν να συμπεριφέρονται μεταξύ τους με πνεύμα αδελφοσύνης».

(Οικ. Διακ. Ανθρ. Δικ.)

 

Σύμφωνα με την Οικουμενική Διακήρυξη για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, όλοι οι άνθρωποι απολαμβάνουν ίσων δικαιωμάτων.  Μέσα από το πέρασμα του χρόνου όμως, έχουμε δει ανά το παγκόσμιο να καταπατούνται τα ανθρώπινα δικαιώματα των λαών και των ανθρώπων.

Έχουμε δει πολίτες να αναγκάζονται να εγκαταλείψουν πατρίδες, τζιχαντιστές να βομβαρδίζουν ψυχρά και ανενόχλητοι και να αφήνουν το πέρασμά τους νεκρούς και τραυματίες, πολέμους, υποσιτισμό, φτώχεια να μαστίζει όλο και μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού της γης.  Που πήγαν τα ανθρώπινα δικαιώματα της ζωής, της αξιοπρεπούς διαβίωσης, της υγείας;

 

Τα ανθρώπινα δικαιώματα θεσπίστηκαν με σκοπό να εξασφαλίζουν στους ανθρώπους ένα πεδίο ελεύθερης ύπαρξης και δράσης από αυθαίρετες επεμβάσεις της κρατικής εξουσίας, των δυνατών έναντι των αδυνάτων.  Κάθε δημοκρατικό κράτος έχει ως θεμέλιο ύπαρξής του τα ανθρώπινα δικαιώματα και ελευθερίες του λαού του.

 

Η Οικουμενική Διακήρυξη για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα αναφέρεται σε αναπαλλοτρίωτα δικαιώματα, δικαιώματα στα οποία δεν χωρούν επεμβάσεις και εκπτώσεις.

 

Ανά το παγκόσμιο όμως το όφελος της ανθρωπότητας παρακάμπτεται μπροστά στα συμφέροντα και τις πολιτικές των δυνατών και του χρήματος.

 

Η Κύπρος δεν θα μπορούσε φυσικά να είναι εκτός αυτού του παιχνιδιού. Εδώ και χρόνια παρακολουθούμε ως λαός – και κάθε χρόνο όλο και με νέα δεδομένα – το «θέατρο του παραλόγου».

 

Οι εκάστοτε «ηγέτες» μας συζητούν για την επίλυση του Κυπριακού Προβλήματος.  Και μας έχουν καρφώσει στο μυαλό ότι ο περιορισμός της ελευθερίας, της ιδιοκτησίας, της περιουσίας, της ελεύθερης διακίνησης και εγκατάστασης, της ασφάλειας, της αξιοπρεπούς διαβίωσης, αποτελούν μονόδρομο για να καταφέρουμε να επιτύχουμε μια λύση του Κυπριακού Προβλήματος.

 

Ο ανώτατος πολιτειακός άρχοντας του τόπου τούτου, ο οποίος θα έπρεπε να αποτελεί την ασπίδα προάσπισης των δικαιωμάτων των πολιτών της πατρίδας μας, διαπραγματεύεται την καταπάτηση των δικών μας ανθρωπίνων δικαιωμάτων για να ικανοποιήσει τα δικαιώματα των εισβολέων και των σφετεριστών των περιουσιών μας.

 

Αγαπητέ Νίκο,

 

Τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι ΑΝΑΠΑΛΛΟΤΡΙΩΤΑ. Ούτε εσύ έχεις δικαίωμα να τα διαπραγματευτείς, να τα καταπατήσεις, να τα καταργήσεις.  Γιατί πολύ απλά, δεν είναι δικά σου!

 

Αλλά ας μην ρίχνουμε την απόλυτη ευθύνη στους ηθοποιούς του έργου.  Μερίδιο ευθύνης φέρουν και οι θεατές, οι οποίοι στη μεγάλη τους πλειοψηφία αντιλαμβάνονται το κακό που έρχεται και παραμένουν παγερά αδιάφοροι.  Τους διαλαλούν ότι θα είναι Ευρωπαίοι πολίτες 2^ης κατηγορίας, ότι θα απολαμβάνουν λιγότερα δικαιώματα σε σχέση με κάθε άλλο πολίτη της Ε.Ε., αλλά εντούτοις παρακολουθούν παγωμένοι και αδιάφοροι.

 

Ξέρουμε ότι η διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία είναι διαχωριστική, καταπατούνται τα δικαιώματα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι, της ελεύθερης εγκατάστασης και διακίνησης, της περιουσίας και της ελεύθερης πρόσβασης στη δικαιοσύνη, μας διαχωρίζουν με βάση τη φυλή, την καταγωγή, την γλώσσα και τη θρησκεία, και απλώς ….παρακολουθούμε.

 

Όλοι μας οραματιζόμαστε μια Κύπρο με κατοχυρωμένα τα ανθρώπινα δικαιώματα όλων. Μια Κύπρο Ελευθερίας, Δημοκρατίας, Ισότητας, Δικαιοσύνης.  Τα όνειρα όμως, δεν πραγματοποιούνται με την αδιαφορία. Θέλουν προσπάθεια και αγώνα!

 

Η σημερινή μέρα ας αποτελέσει μέρα περισυλλογής!  Στο χέρι μας είναι να μην επιτρέψουμε σε κανένα, ακόμη ούτε και στον «ανώτατο άρχοντα» αυτού του τόπου, να αμφισβητεί, να διαπραγματεύεται και να καταργεί τα δικαιώματά μας.  Είναι καθήκον μας να αγωνιστούμε για όσα δικαιωματικά μας ανήκουν. Να θυμάστε ότι:

 

«Δικαιώματα που δεν προκύπτουν από ένα καθήκον που επιτελέσαμε καλά, δεν αξίζουμε να τα έχουμε.»

Μαχάτμα Γκάντι, 1869-1948, Ινδός ηγέτη

 

Γραφείο Τύπου

Νεολαίας ΕΔΕΚ

10/12/2015

Παγκόσμια ημέρα κατά της διαφθοράς η σημερινή, από το 2003 και έπειτα, όταν και η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ υιοθέτησε τη Συνθήκη κατά της Διαφθοράς.

Σύμφωνα με επίσημους υπολογισμούς, κάθε χρόνο πληρώνονται  για δωροδοκίες πάνω 1 τρισεκατομμύριο δολάρια ανά το παγκόσμιο. Έτσι εντείνεται η διαφθορά και υπονομεύεται το μέλλον των επερχόμενων γενεών. Κάθε πράξη δωροδοκίας συμβάλλει στη φτώχεια, αποτελεί τροχοπέδη στην πρόοδο και αποστερεί πόρους για επενδύσεις.

Φυσικά, και η Κύπρος δεν μένει εκτός του παιχνιδιού αυτού. Χρόνια η παθογένεια…

Η διαφθορά στην Κύπρο ανθεί σε γρήγορους ρυθμούς στα κόμματα, στις Τράπεζες, στους τομείς της Υγείας, της Παιδείας.

Και τι δεν είδαν τα μάτια μας…

…αυτούς που διοικούν το κράτος στο σκάνδαλο της Focus, το σκάνδαλο ΣΑΠΑ, «το κούρεμα των καταθέσεων», τα μπόνους των τραπεζιτών, τις εκποιήσεις κατοικιών και τις προσωπικές συστάσεις για πρόσληψη σε ιδιωτική εταιρεία, τις διαφόρων μορφών ανταμοιβές στον δημόσιο τομέα με σκοπό τις διευκολύνσεις.

Η ευθύνη καταπολέμησης της διαφθοράς βαρύνει σε πρώτο βαθμό την κυβέρνηση, όλα τα πολιτικά κόμματα και τους βουλευτές. Οι διωκτικές Αρχές και δη η Αστυνομία και το δικαστικό σύστημα, ως επίσης και ο γενικός ελεγκτής, ο επίτροπος Διοικήσεως, αποτελούν σώματα τα οποία πρέπει επίσης να δράσουν προς αυτή την κατεύθυνση.

Οι κυβερνώντες έχουν διακηρύξει κατά καιρούς πολλά.

Άραγε μπορούν να κάνουν τα λόγια τους πράξεις ;

Οι νομοθετικές πρωτοβουλίες προς τη κατεύθυνση της πάταξης της διαφθοράς στον δημόσιο, κυρίως, βίο του τόπου οι οποίες θα διασφαλίζουν μεταξύ άλλων τη διαφάνεια στα οικονομικά των πολιτικών κομμάτων, τη διαφάνεια στις προεκλογικές, αλλά και στις εν γένει λειτουργικές δαπάνες των υποψήφιων βουλευτών, οι οποίες -ορισμένες, έστω και μεμονωμένες φορές- δημιουργούν αμφιβολίες στην κοινωνία, τη διαφάνεια στα οικονομικά των βουλευτών και των μελών της Κυβέρνησης, με ουσιαστική κατοχύρωση του “πόθεν έσχες” και πρόβλεψη αυστηρών κυρώσεων κρίνονται επιτακτικές.

Φυσικά, το ζητούμενο σε περίπτωση δεν είναι άλλο από την πολιτική βούληση εφαρμογής των εν λόγω νομοθετημάτων.

Αυτό το οποίο διαφαίνεται είναι ότι δεν υπάρχει πολιτική βούληση.  Χρόνια τώρα τα σκάνδαλα, η διαφθορά, η διαπλοκή, η έλλειψη ευθιξίας και ευθύνης, η σήψη και οι λαμογιές αποτελούν πάγια τακτική και πολιτική των κυβερνώντων με αποτέλεσμα το πρόβλημα να μεγεθύνεται διαρκώς.

Μόνο με την κατακραυγή και τον Αγώνα θα αλλάξει η κοινωνία.  Και εδώ επαφίεται η δική μας η συνδρομή.

Αντίδραση. Καθημερινός αγώνας για την εδραίωση της διαφάνειας. Σύγκρουση και ρήξη με τη διαφθορά.

 

Γραφείο Τύπου

Νεολαίας ΕΔΕΚ

09/12/2015