«’Ένας ποιητής κινείται ανάμεσα μας. Προσοχή! Όπου κι αν το συναντήσετε πυροβολήστε τον χωρίς προειδοποίηση. Είναι επικίνδυνος».
Με αυτά τα λόγια ο ήρωας ποιητής διαισθάνθηκε το θάνατο του και έμελλε να αποτελέσει κήρυκα του αγώνα μας , που παραμένει αδικαίωτος μέχρι και σήμερα.
Στις 30 Αυγούστου 1974, λίγες μόνο μέρες μετά το προδοτικό πραξικόπημα της αμερικανοκίνητης Χούντας και της ΕΟΚΑ Β, αλλά και της βάρβαρης τούρκικης εισβολής, γνωστοί – άγνωστοι φασίστες της ΕΟΚΑ Β, έστησαν καρτέρι στον ηγέτη του Σ.Κ. ΕΔΕΚ Βάσσο Λυσσαρίδη. Στόχος τους να αποκεφαλιστεί το δημοκρατικό αντιστασιακό κίνημα ούτως ώστε να επιβληθεί λύση τουρκοποίησης της Κύπρου, χωρίς την ουσιαστική αντίδραση της αντιστασιακής ηγεσίας.
Οι σφαίρες όμως αστόχησαν και λάβωσαν τον τότε Οργανωτικό γραμματέα της Σοσιαλιστικής Νεολαίας ΕΔΕΝ Δώρο Λοίζου. Η απόπειρα εναντίον του Λυσσαρίδη μετατράπηκε σε δολοφονία του Δώρου, ενός διορατικού νέου, ποιητή και αγωνιστή, λάτρη της ελευθερίας.
Ο Δώρος ο δάσκαλος , Ποιητής, λογοτέχνης, ζωγράφος, ερασιτέχνης ηθοποιός, άνθρωπος των ανατροπών και έντονα πολιτικοποιημένος, ήταν προετοιμασμένος για τη ζωή, αλλά και για τον θάνατο. Η ευαισθησία του ως ποιητής και ανθρώπου των τεχνών σε συνδυασμό με την πολιτική του δράση στις τάξεις του Σοσιαλιστικού κινήματος του τόπου, δημιουργούσε μια ολοκληρωμένη προσωπικότητα που έβλεπε διαφορετικά το μέλλον, που έβλεπε διαφορετικά τη ζωή. Αν κάποιος διαβάσει ποιήματα του Δώρου θα διαπιστώσει τη διορατικότητα που είχε παρά το νεαρό της ηλικίας του, τον προφητικό του ρόλο και την απεριόριστη αγάπη του για την ελευθερία. Το γεγονός ότι «σκιαγράφησε» ακόμα και το τέλος του μέσα από διάφορα ποιήματά του συγκλονίζει.
Ο Δώρος είχε μία σύντομη, αλλά γεμάτη ζωή. Πρόλαβε να ζήσει τις πιο έντονες στιγμές της χώρας του. Αγώνες μεγάλοι και καθημερινοί. Βίωσε προσωπικά πολιτικές και ιδεολογικές αναζητήσεις. Στη διαδρομή του αυτή δεν είχε επιλέξει την ήρεμη, την “κανονική” ζωή της απάθειας, που ήταν και είναι, ίδιον της κυπριακής κοινωνίας. Γι’ αυτό και αναμετρήθηκε με το θάνατο πολλές φορές, αλλά δεν παραδόθηκε ποτέ. Δολοφονήθηκε για τις ιδέες και τη δράση του στις 30 Αυγούστου 1974.
Ως Νεολαία ΕΔΕΚ Δώρο θα συνεχίσουμε να κηρύττουμε τον αγώνα σου για λευτεριά και δικαιοσύνη . Θα επιμένουμε να αποκαλούμε την κατοχή, κατοχή, την αδικία, αδικία και τη λευτεριά , λευτεριά. Θα επιμένουμε να αντιστεκόμαστε σε πάσης φύσεως κοινωνικές αδικίες. Μπορεί να μην είμαστε πολλοί. Μπορεί να μη μας ερωτεύονται πολλοί, όπως εύστοχα είπε ο Γιατρός κάποτε. Έχουμε όμως κήρυκα εσένα και την παρακαταθήκη σου. Και να ξέρεις Δώρο, ότι όποιοι και να ‘ναι, όσο δυνατοί και να ‘ναι, εμείς θα τους αντισταθούμε!
Γραφείο Τύπου
Νεολαίας ΕΔΕΚ
30 Αυγούστου 2020
