Στις 7 Δεκεμβρίου 1974 πέντε μήνες μετά την προδοσία και το έγκλημα, ο εκλεγμένος –λαοπρόβλητος ηγέτης έφτανε στην Κύπρο και μίλησε από τον εξώστη της βομβαρδισμένης Αρχιεπισκοπής προς ένα πρωτοφανές πλήθος. Ελπίδες και προσδοκίες ανάβλυζαν μέσα από το πάθος της αποθεωτικής υποδοχής.
Συγκλονιστικός ο λόγος του: «Μετά των νεκρών ελογίσθην. Και ιδού ε ζωή ευρίσκομαι». Οι ελπίδες για σύντομη λύτρωση δεν επιβεβαιώθηκαν. Σαράντα έξι χρόνια από τότε, μέσα από «συμπληγάδες πέτρες και λάκκους λεόντων» ο λαός μας συνεχίζει τη δύσβατη πορεία του.
Η σθεναρή αντίσταση απέναντι σε όσους επιμένουν σε λύση του κυπριακού που μετατρέπει την Κύπρο σε τουρκικό προτεκτοράτο και δεν είναι συμβατή με τον Καταστατικό Χάρτη του ΟΗΕ και το Ευρωπαϊκό Κεκτημένο, συνεχίζεται. Αυτό εξάλλου αποτελεί το καλύτερο μνημόσυνο στους υπερασπιστές και ηρωωμάρτυρες της Κυπριακής Δημοκρατίας και στους αγώνες του Μακαρίου.
Γραφείο Τύπου
Νεολαίας ΕΔΕΚ
7 Δεκεμβρίου 2020
