Μέσα στα πλαίσια εκστρατείας της Νεολαίας ΕΔΕΚ για ευαισθητοποίηση των νέων ζητήσαμε από τους υποψήφιους ευρωβουλευτές της ΕΔΕΚ να απαντήσουν τα πιο κάτω ερωτήματα. Συνεχίζουμε με τον υποψήφιο Ελία Μυριάνθους τον οποίο ευχαριστούμε και του ευχόμαστε καλες επιτυχίες.
1)Οι νέοι δεν είναι το μέλλον είναι το παρόν. Ποια η γνώμη σας για το πιο πάνω σλόγκαν το οποίο ήταν και το σλόγκαν της Ευρωπαϊκής εκδήλωσης νεολαίας που διεξήχθη στο Στρασβούργο;
Ακούγεται συχνά από διάφορους ότι το μέλλον της πατρίδας μας είναι ευθύνη των νέων. Οι νέοι όμως είναι δική μας ευθύνη. Οπότε, όχι μόνο τείνω στο να συμφωνήσω 100% με το πιο πάνω σλόγκαν, αλλά και επαυξάνω. Όχι μόνο το παρόν, αλλά μπορώ να πω και το παρελθόν, όσο οξύμωρο και αν ακούγεται αυτό. Και αυτό, επειδή το χάσμα που υπάρχει ανάμεσα στους νέους ηλικιακά (20 – 35) με τους μεσήλικες είναι τεράστιο. Και για αυτό, δεν ευθύνονται οι νέοι, αλλά μεγάλο μερίδιο ευθύνης έχουμε και εμείς οι μεγαλύτεροι. Λένε ότι το μέλλον ενός λαού είναι αβέβαιο επειδή εξαρτάται από τον ίδιο. Αυτό φυσικά ισχύει, όταν ο λαός δεν είναι βέβαιος για τον εαυτό του, για τις αρχές, τις αξίες και τις ιδέες του. Σήμερα ζούμε στη φάση της μεγάλης αβεβαιότητας και αδιαμφισβήτητα εννοούμε την αβεβαιότητα που υπάρχει στο κομμάτι της νεολαίας μας, σε όλους τους τομείς της καθημερινότητας τους. Για να αποκτήσει αίσθημα ευθύνης η νεολαία σήμερα, πρέπει όλοι εμείς να δημιουργήσουμε τις κατάλληλες προϋποθέσεις, μα δυστυχώς για τόσα χρόνια προηγουμένως, δεν κάναμε σχεδόν τίποτα. Αυτό το παρόν το διεκδικούμε και οφείλουμε να το φτιάξουμε μαζί. Οι νέοι έχουν και παρόν και μέλλον και αυτό δεν είναι παρηγοριά, αλλά η πραγματικότητα και η ελπίδα της Κύπρου μας. Η ευθύνη που έχουμε για τη νέα γενιά είναι τεράστια. Οπότε αν δεν αλλάξουμε την πολιτική ανευθυνότητα του παρελθόντος σχεδιάζοντας τη βάση πάνω στην οποία θα στηριχθεί το παρόν και το μέλλον των παιδιών μας, δύσκολα θα διαμορφώσουμε εκείνες τις συνθήκες πάνω στις οποίες οφείλουμε να εξοπλίσουμε τους νέους με όλα αυτά τα εφόδια για να αντιμετωπίζουν τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν σήμερα. Για να μπορέσουμε να αντεπεξέλθουμε στις δυσκολίες, πρέπει να διαπαιδαγωγήσουμε τη νέα γενιά με το όραμα της δυσκολίας και όχι της ευκολίας. Πρέπει να μάθουμε στα παιδιά μας ότι για να κατακτηθεί ένας στόχος δεν υπάρχουν ευκολοι δρόμοι, ούτε μαγικά φίλτρα και συνταγές. Μόνο έτσι η νέα γενιά θα αποκτήσει εκείνο το σθένος για να παρεμβαίνει δυναμικά στα κέντρα λήψης αποφάσεων.
2)Βλέπουμε στην χώρα μας να επικρατεί ένα σύστημα χωρίς αξιοκρατία και καθημερινά γινόμαστε θεατές δραματικών γεγονότων όπως τα πρόσφατα γεγονότα στο δικαστικό σώμα, την αστυνομία όπως και την καθημερινή καταπίεση και εκμετάλλευση της εργατικής τάξης από τους εργοδότες κυριώς του ιδιωτικού τομέα. Με ποιους τρόπους μπορεί να αλλάξει το μη αξιοκρατικό αυτό σύστημα μέσω των Ευρωπαϊκών θεσμών;
Η αξιοκρατία ορθά χαρακτηρίζεται ως το βασικό θεμέλιο κάθε δημοκρατικής και ευνομούμενης κοινωνίας και ο ουσιαστικός παράγοντας για την πρόοδο των ατόμων για τη σωστή λειτουργία των κοινωνιών. Παρόλα αυτά, τα σκάνδαλα διαφθοράς και διαπλοκής που μαστίζουν την πατρίδα μας, καταρρίπτουν τα θεμέλια αυτά με αποτέλεσμα να αμφισβητείται ο όρος της «αξιοκρατίας». Αποτελεί κοινή πεποίθηση ότι η οικονομική κρίση των προηγούμενων ετών είναι ίσως η μεγαλύτερη αιτία για τη διαφθορά που παρατηρούμε σε διάφορους τομείς της κοινωνίας μας. Η κρίση των θεσμών και αξιών, το υλιστικό πνεύμα της εποχής, ο ωφελιμισμός και ο ατομικισμός, η ευνοιοκρατία, η μεταβίβαση αξιωμάτων και προνομίων σε πρόσωπα του στενού οικογενειακού περιβάλλοντος των κυβερνώντων των γνωστών πολιτικών «τζακιών», η αδιαφορία για τα κοινά και το ξεπούλημα των ιδεολογιών, φαίνεται να συντελούν επίσης, στην αναξιοκρατία που επικρατεί. Η εκτεταμένη διαφθορά στο δημόσιο και ευρύτερο δημόσιο τομέα, αλλά και στον ιδιωτικό τομέα, σε συνδυασμό με το πελατειακό σύστημα που οδηγεί στην αναξιοκρατία, αποτελούν πράγματι ένα μείζονος σημασίας παράγοντα αυτής της τόσο δυσμενούς για τη χώρα μας εξέλιξη. Πράγματι, η διαφθορά και το συναφές με αυτήν πελατειακό σύστημα ενοχοποιήθηκαν όχι μόνο για τις τραγικές επιπτώσεις τους στην οικονομία, αλλά και για τις δυσμενείς επιδράσεις τους στη γενικότερη νοοτροπία που είχαν τόσα χρόνια οι πολίτες. Έτσι εμπεδώθηκε μέσω της διαφθοράς και του πελατειακού συστήματος η σαθρή αντίληψη για εύκολο και γρήγορο πλουτισμό, όπου τις πλείστες φορές μπορεί να επιτυγχάνεται με αθέμιτες μεθοδεύσεις. Αποτέλεσμα των πιο πάνω είναι η δημιουργία μιας εκτεταμένης ανομίας, η έλλειψη εμπιστοσύνης και η παραοικονομία που εδράζεται στη διαφθορά, γεγονότα που ζημιώνουν ολόκληρη την κοινωνία μας. Με τα προαναφερθέντα προωθείται η δουλοπρέπεια, η ιδιοτέλεια, η ασυδοσία, η παρανομία, νοθεύονται ιδεολογικές και πολιτικές συνειδήσεις, δημιουργείται κλίμα αναξιοπρέπειας και ανηθικότητας, καλλιεργείται η βία και η εγκληματικότητα, υπονομεύεται η πολιτεία κι οι θεσμοί της, διαφθείρεται η ψυχή, ισοπεδώνεται η κοινωνικοπολιτική ζωή, διαιωνίζονται οι κοινωνικές ανισότητες και πλήττεται η ίδια η Δημοκρατία. Αφουγκραζόμενοι τις απαιτήσεις του συνόλου της κυπριακής κοινωνίας, αλλά και τις ανάγκες που υπάρχουν για να δομηθεί ένα σύγχρονο κράτος δικαίου, πρέπει να είμαστε σταθερά προσανατολισμένοι στη κατεύθυνση για τη θωράκιση της αξιοκρατίας και της επιτυχούς αντιμετώπισης της διαπλοκής και διαφθοράς, με κάθε μέσο και τρόπο. Στην κατεύθυνση αυτή, λοιπόν, θεωρώ ότι μέσω των Ευρωπαΐκών Θεσμών, εφόσον υπάρχει η θέληση, μπορεί να αλλάξουν πολλά και να βελτιωθεί αυτή η εικόνα που επικρατεί. Πέρα από μακροχρόνιες στρατηγικές, υπάρχουν πιο άμεσοι, βραχυπρόθεσμοι και μεσοπρόθεσμοι τρόποι καταπολέμησης της διαφθοράς και αναξιοκρατίας. Εν συντομία, μερικά μέτρα για την εξάλειψη του φαινομένου αυτόυ είναι με τη σωστή και ουσιαστική αξιολόγηση σε όλους τους τομείς με ταυτόχρονη επιβράβευση των πραγματικά ικανών και να σταματήσει (ή να μειωθεί όσο γίνεται) η άνοδος των ανίκανων και των «άριστων». Επίσης, η προβολή των αρχών, των αξιών, των ιδανικών και των σωστών προτύπων μέσα από την παιδεία, η καταπολέμηση της αναξιοκρατίας από την ίδια την πολιτεία και η σωστή λειτουργία της δικαιοσύνης, η παραδοχή της ανωτερότητας και των ικανοτήτων των άλλων ανθρώπων, η δημιουργία δημοκρατικού ήθος και πολιτεύματος. Μέτρα που άπτονται πολιτικών επιλογών, μέτρα που αφορούν τη μείωση της ζήτησης διαφθοράς από τον ιδιωτικό τομέα και ταυτόχρονη μείωση της προσφοράς διαφθοράς από τον δημόσιο τομέα και μέτρα που αφορούν τους πιο αυστηρούς ελέγχους και ποινές. Μόνο έτσι η αξιοκρατία θα προάγει και τη συνολική οικονομική ανάπτυξη της Κύπρου μας. Πάντως, είναι επιτακτική ανάγκη και καιρός για να διερωτηθούμε όλοι που βρισκόμαστε. Και το μόνο σίγουρο και αυτό που μέχρι στιγμής δεν υπάρχει, είναι η πολιτική βούληση για την πάταξη του φαινομένου. Για να έρθουν καλύτερες μέρες οφείλουμε όλοι μαζί να θεμελιώσουμε τη Δημοκρατία επάνω στην τιμιότητα, στην αρετή και στο δίκαιο νόμο, επάνω στην πολιτική ελευθερία, επάνω στην αναπτυγμένη συνείδηση ευθύνης και υπευθυνότητας. Μόνο έτσι θεμελιώνεται και η αξιοκρατία.
